در نهایت، آنها کشف کردند که چاپ بر اساس تقاضا نسبت به روش سنتی قطعات موجودی انبار پایدارتر است. آنها دریافتند که یک عملیات قالب گیری تزریقی معمولی باعث صرفه جویی بیش از سه تن CO2 در یک دوره ده ساله می شود.
این گزارش بدون هیچ هزینه ای در دسترس عموم است و من شما را تشویق می کنم که مطالعه کنید. من همچنین شما را تشویق می کنم که جنبه های پایداری را هنگام طراحی و چاپ قطعات در نظر بگیرید.
مشکلی که آنها حل می کنند معضل سازنده ای با صدها طرح قطعه است که می خواهد از تولید افزودنی استفاده کند. آنها نمی دانند که چاپ کدام قسمت ها امکان پذیر است یا اینکه آیا انجام این کار از نظر مالی ارزش دارد یا خیر. CASTOR این را به طور خودکار تشخیص می دهد.
گزارش پایداری تولید افزودنی جدید [Source: CASTOR]
CASTOR گزارشی در مورد پایداری قطعات پرینت شده سه بعدی منتشر کرده است و نکات جالبی نیز دارد.
CASTOR یکی از معدود شرکت‌هایی است که این نوع تجزیه و تحلیل را ارائه می‌کند، اما آنها یک تحلیل اضافی ارائه می‌دهند که به نظر من در جای دیگری وجود ندارد: پایداری.
با این حال، هنگامی که قطعات پیچیده در نظر گرفته می شود، این به طور قابل توجهی تغییر می کند. ظاهراً تنها هفت درصد از قطعات “ساده” می توانند منجر به صرفه جویی در CO2 شوند، در حالی که 25٪ از قطعات پیچیده می توانند منجر به صرفه جویی در CO2 شوند. به عبارت دیگر، به طور کلی برای قطعات پرینت سه بعدی با هندسه های پیچیده پایدارتر است.
این نشان می‌دهد که اگر یک تولیدکننده مواد ضایعاتی زیادی را از فرآیند آسیاب CNC خود ببیند، باید رویکردهای افزودنی را پایدارتر در نظر بگیرد.
به عبارت دیگر، آنها می توانند به شما بگویند که آیا می توان یک قطعه معین را فقط با نگاه کردن به فایل CAD ساخت و استفاده پایدارتر کرد.
در حالی که این یک ویژگی جذاب است، CASTOR اخیرا گزارشی را بر اساس تجزیه و تحلیل خود از حدود 50000 طرح قطعه منتشر کرده است. این گزارش بر یافته‌های آنها در مورد پایداری این بخش‌ها تمرکز دارد که به احتمال زیاد نماینده کل صنعت هستند.
صرفه جویی در CO2 در 34٪ از طرح های معمولی قطعات CAD امکان پذیر است [Source: CASTOR]
در حالی که چاپ سه بعدی لزوما همیشه مناسب ترین گزینه برای تولید نیست، جنبه های متعددی در طول چرخه عمر محصول وجود دارد که می تواند مزایای پایداری داشته باشد. تجزیه و تحلیل قطعات فلزی و پلاستیکی، شامل تمام جنبه های تولید افزودنی 6 از مصرف مواد خام تا مدیریت ضایعات نشان می دهد که از هزاران قطعه، 34 درصد از تمام قطعات مناسب برای چاپ سه بعدی دارای پتانسیل کاهش انتشار CO2.
تولید افزودنی اغلب برای کاهش وزن قطعات استفاده می شود، و CASTOR دریافت که قطعات با کاهش وزن 40٪ (معمولی) انتشار CO2 را تا حدود 10٪ بهبود می بخشد.
اگر با CASTOR آشنایی ندارید، آنها یک سیستم منحصر به فرد برای ارزیابی قابلیت چاپ طرح های قطعات ایجاد کرده اند. اساساً، آنها فایل‌های CAD را اسکن می‌کنند و چندین تجزیه و تحلیل را برای مشاوره به صاحب قطعه انجام می‌دهند.
توجه داشته باشید که تجزیه و تحلیل آنها کل چرخه عمر قطعه شامل تولید مواد، ساخت محصول، استفاده از محصول، حمل و نقل و دفع پایان عمر را در نظر می گیرد.
یافته ها بسیار جالب هستند. یکی این که تنها 34 درصد قطعات می توانند انتشار CO2 را کاهش دهند. توضیح می دهند:
همانطور که آنها می توانند هزینه ساخت یک طرح را با استفاده از مثلاً آسیاب CNC در مقابل ساخت افزودنی مقایسه کنند، همچنین می توانند انرژی مورد نیاز برای ایجاد قطعه و انتشار CO2 متعاقب آن را تخمین بزنند.
آنها همچنین دریافتند که وقتی «نسبت خرید به پرواز» (مقدار مواد از دست رفته در طول تولید) بالا باشد، در این نمودار صرفه جویی قابل توجهی در CO2 دارد:
با افزایش نسبت خرید به پرواز، پس انداز CO2 افزایش می یابد [Source: CASTOR]
