شگفتی VLM این است که این فرآیند امکان استفاده از رزین های بسیار چسبناک را فراهم می کند: نیازی به جریان مایع نیست زیرا رزین مستقیماً به طور یکنواخت روی فیلم رسوب می کند. ظاهرا BCN3D حتی می تواند پرینت سه بعدی رزینی چند ماده ای را با VLM انجام دهد.
می توان گفت که VLM کاملاً “تاثیرگذار” است.
در بالا یکی از آنها را می بینیم، یک کمربند پرینت سه بعدی برای استفاده در یک سیستم مکانیکی – شاید حتی یک چاپگر سه بعدی. ظاهراً مواد به اندازه کافی قوی هستند تا در چنین کاربردهایی مورد استفاده قرار گیرند. این قابلیت همچنین مفهوم “RepRap” را کمی فراتر می برد، زیرا یک چاپگر سه بعدی می تواند نوع دیگری از قطعه را برای خود چاپ کند.
اینها برنامه های کاربردی پرینت سه بعدی جدید و معنی دار هستند که می توانند توسط VLM فعال شوند.
در اینجا یک مثال دیگر وجود دارد، یک کفی پشتیبانی برای کفش. این بخشی است که به معنای واقعی کلمه در تمام طول روز ضرب و شتم خواهد شد. هر قدمی قطعه را تغییر شکل می دهد و باید به هندسه اصلی خود بازگردد.
VLM با استفاده از یک رویکرد بسیار متفاوت برای اعمال رزین بر این محدودیت ها غلبه می کند. در اینجا نحوه کار آن آمده است:
- یک لایه شفاف از رزین عبور داده می شود و باعث می شود لایه نازکی از رزین به کف فیلم بچسبد.
- این فیلم به داخل محفظه ساخت منتقل می‌شود و تحت کشش قرار می‌گیرد تا کاملاً صاف باشد، همچنان رزین مرطوب را در قسمت پایین نگه می‌دارد.
- صفحه ساخت به سمت بالا حرکت می کند تا با فیلم تماس پیدا کند. برای لایه‌های بعدی، فقط بخش‌های جامد جسم با فیلم در تماس هستند
- از بالا یک منبع نور UV پنل LED/LCD به طور انتخابی فیلم شفاف را روشن می کند و بخش هایی از رزین را جامد می کند.
- صفحه ساخت کمی پایین می آید و لایه تازه چاپ شده را از روی فیلم جدا می کند
- این فیلم که اکنون فقط رزین مرطوب استفاده نشده روی خود دارد، از محفظه ساخت خارج می‌شود، جایی که رزین بازیابی شده و برای لایه‌های بعدی آماده می‌شود.
- این فرآیند لایه به لایه تکرار می شود
نمونه دیگر این زیره کفش است که با زمین در تماس است و ضربه های دائمی را متحمل می شود.
VLM مانند بسیاری از فرآیندهای چاپ سه بعدی دیگر، از واکنش فوتوپلیمر برای ترکیب مواد با یکدیگر استفاده می کند، اما سایر فرآیندها محدودیت بزرگی دارند.
اما این مواد چقدر می توانند سخت باشند؟ اخیراً چند نمونه را شخصاً دیدم و کاملاً تحت تأثیر قرار گرفتم.
این یک مشکل بزرگ از نظر مواد است، زیرا جالب ترین رزین های فوتوپلیمر با ذرات تزریق می شوند تا خواص مواد را ایجاد کنند. هرچه ذرات بیشتر باشد، رزین جالب تر است.
من تحت تاثیر پرینت های سه بعدی هستم که می توان با فرآیند جدید VLM BCN3D ایجاد کرد.
از طريق BCN3D
منبع
فرآیندهای معمولی مانند SLA، MSLA و روش‌های مشابه بر جریان رزین مایع برای پر کردن سریع تکیه می‌کنند، بنابراین لایه بعدی می‌تواند پرینت سه بعدی شود. این بدان معناست که رزین نمی تواند چسبناک باشد، در غیر این صورت آن جریان نمی تواند اتفاق بیفتد. سیستم‌های پیشرفته‌تر در واقع شامل بخاری‌هایی برای «نرم‌کردن» رزین‌ها برای جریان یافتن آنها هستند، اما این رویکرد محدودیت‌هایی دارد.
این بدان معناست که VLM می‌تواند از موادی استفاده کند که بسیار قوی‌تر و، صادقانه بگویم، جالب‌تر از مجموعه معمولی رزین‌های چاپگر سه‌بعدی که به طور کلی در تجهیزات SLA و MSLA استفاده می‌شوند.
به عبارت دیگر، شما همیشه نمی توانید قطعات قوی یا بادوام را با فرآیندهای فوتوپلیمر سنتی بسازید.