کالیبراسیون دیگری وجود دارد که اغلب فراموش می شود: کالیبراسیون فیلامنت.
این، در تئوری، باید روی هر ماده جدیدی که قرار است دستگاه شما استفاده کند، انجام شود.
این چیزی است که من تصور می کنم:
- یک چاپگر سه بعدی مجهز به یک جفت دوربین است که روی سطح چاپ قرار گرفته اند
- روال کالیبراسیون فیلامنت خودکار راه اندازی شده است
- چاپگر مجموعه ای از اشیاء آزمایشی را روی صفحه چاپ می کند
- دوربین ها چاپ ها را مشاهده می کنند و از یادگیری ماشینی برای تعیین نزدیکی آنها به کمال استفاده می کنند
- چاپگر از شما می خواهد که سطح چاپ را برای تکرار دوم تمیز کنید
- این فرآیند تا زمانی که نرم افزار راضی شود که در پارامترها شماره گیری می شود تکرار می شود
- نرم افزار یک نمایه چاپ جدید برای این ماده خاص می نویسد
راستش این مرحله دردناک است. انجام آن زمان زیادی می برد و چندان سرگرم کننده نیست.
در حالی که بسیاری از مردم به سادگی این مرحله را نادیده می گیرند و هر چاپ با کیفیتی را که ظاهر می شود را می پذیرند، برخی دیگر وقت می گذارند و به طور خسته کننده یک سری از چاپ های آزمایشی را برای شماره گیری در تنظیمات صرف می کنند.
یک جایگزین وجود دارد و آن نمایه های چاپی از پیش ساخته شده است. آنها در برخی از نرم افزارهای برش، و همچنین برخی از خدمات پروفایل اختصاصی بسته از برخی تولیدکنندگان چاپگرهای سه بعدی تعبیه شده اند.
ما آنها را انجام می‌دهیم، و کارمان تمام شد، درست است؟
اما این رویکرد محدودیت های شدیدی دارد: شما باید ماشین و مواد را زودتر بشناسید. به همین دلیل است که پروفیل های از پیش ساخته شده همیشه از مدل های ماشینی خاص و محصولات فیلامنت مارک دار خاص هستند.
با توجه به وجود دوربین‌های با وضوح بالا و انواع برنامه‌های هوش مصنوعی – از جمله چندین چاپگر سه بعدی برای تشخیص خرابی چاپ – به نظر می‌رسد این رویکرد می‌تواند تلاش شود.
فیلامنت ممکن است دارای برچسب “PLA” باشد، اما هر برند دارای ترکیب شیمیایی کمی متفاوت است و این نشان دهنده تفاوت های جزئی در تنظیمات چاپ است. دمای چاپ، سرعت، جمع شدن همه ممکن است برای بهترین نتایج چاپ بهینه سازی شود.
وقتی به “کالیبراسیون” در پرینت سه بعدی FFF فکر می کنیم، سه فرآیند به ذهن متبادر می شود:
- تراز کردن سطح چاپ برای مقابله با سطوح غیر مسطح
- تنظیم Z-offset بین نوک نازل تا سطح چاپ
- تراز کردن دو نازل در سیستم های با اکستروژن دوگانه
من دوست دارم این قابلیت را داشته باشم، اینطور نیست؟
در مورد ما واقعاً همه کالیبراسیون های لازم برای چاپ سه بعدی را به طور خودکار انجام دهیم؟
با این حال، با وجود اینکه شما از طریق این فرآیند هدایت می شوید، هنوز کار زیادی است.
راه‌هایی برای آسان‌تر کردن آن وجود دارد. به عنوان مثال، SuperSlicer شامل یک سری از روال های کالیبراسیون است که می توانید از طریق آنها کار کنید. این اساساً یک جادوگر کالیبراسیون است که مجموعه‌ای از مدل‌های آزمایشی را تولید می‌کند که چاپ می‌کنید و سپس با نمونه‌های بصری مقایسه می‌کنید. این مراحل در نهایت منجر به تنظیمات بهینه چاپ می شود.
این رویکرد مشکل کلی “من یک چاپگر و یک قرقره دارم” را حل نمی کند. رویکرد هوش مصنوعی می تواند، و به طور بالقوه ممکن است نیاز به مخازن نمایه چاپ را به طور کامل برطرف کند.
اگر چنین است، می توان به معنای واقعی کلمه یک قرقره را روی یک چاپگر سه بعدی FFF پرتاب کرد و “کالیبره” را فشار داد. پس از مدتی یک نمایه چاپ کاملاً جدید خواهید داشت که کاملاً برای آن متریال تنظیم شده است.
خیر
من به این موضوع فکر کرده ام، که در واقع یک مانع جدی است که بسیاری از عموم مردم را از پذیرش چاپ سه بعدی باز می دارد. اگر فرآیند کالیبراسیون فیلامنت به طور کامل خودکار شود چه؟
پس، توسعه دهندگان نرم افزار چطور؟ آیا این می تواند پروژه ای باشد که کسی آن را انجام دهد؟