
چارلز آر. گولدینگ و پریتی سولیهاوی به استفاده از چاپ سه بعدی در نبرد با نزدیک بینی می پردازند.
در اخیر مقاله در اقیانوس اطلس، موضوع نزدیک بینی یا نزدیک بینی در جلو و مرکز قرار گرفت. در حالی که ممکن است کاربردهای سیاسی، اقتصادی یا اجتماعی فوری نداشته باشد، اما به قولی چشم بازکننده بود.
در اوایل دهه 2000، تقریباً 42 درصد از افراد 12 تا 54 ساله نزدیک بین در نظر گرفته می شدند. این نسبت نسبت به دهه 1970 25 درصد افزایش داشت. و تا سال 2050 تخمین زده میشود که نیمی از جمعیت جهان نزدیکبین باشند.

میزان زمانی که کودکان و بزرگسالان صرف صفحه نمایش میکنند نگرانکننده است و مقصر آشکار این روند جهانی نزدیکبینی است. چه در حال بازی Minecraft در iPad یا بررسی دقیق داده های حجیم در لپ تاپ باشد، هیچ محدودیتی برای ایجاد این روند نگران کننده وجود ندارد.
عینک و پرینت سه بعدی
ما در مورد شرکت های مختلف عینک مانند Marcolin و Luxottica نوشته ایم. ما حتی در مورد لنزهای تماسی AR چاپ سه بعدی نوشته ایم. اما این موضوع فراتر از گزینههای اصلاحی است و به موضوع اصلی نزدیکبینی میپردازد. شرکت ها به این روند جهانی نزدیک بینی به عنوان چیزی می نگرند که می توانند از آن پول نقد کنند.
CooperVision و Bausch و Lomb به دنبال تایید FDA برای لنزهای جدیدی هستند که نحوه ورود نور به چشم را تغییر می دهند و سیگنالی برای توقف طولانی شدن کره چشم تولید می کنند. جایگزینی برای لنزها وجود دارد که قطره چشمی حاوی آتروپین یا یک نسخه عمومی از آن است. آتروپین در صورت استفاده در دوزهای کم مسیر رشد چشم را از نظر شیمیایی تغییر می دهد و در نتیجه پیشرفت نزدیک بینی را کاهش می دهد. همچنین آزمایشهایی در ایالات متحده وجود دارد که در آن عینک میتواند نحوه ورود نور به چشم را تغییر دهد تا رشد آن را کند کند. کانادا و اروپا قبلاً اجازه فروش آنها را داده اند.
لنزهای تماسی پرینت سه بعدی وجود دارند که علاوه بر اهداف اصلاحی، از نظر عملکرد نیز مورد بررسی قرار می گیرند. محققان هندی از لنزهای تماسی پرینت سه بعدی و خود مرطوب کننده به عنوان ابزار پزشکی استفاده می کنند. لنزهای پرینت سه بعدی دو هدف را به انجام میرسانند: بهبود قابلیتهای خود مرطوبکننده لنزها و ایجاد بستری برای توسعه آینده لنزهایی با قابلیتهای آزمایشگاهی روی تراشه، وام دادن به این لنزها برای کارکردن به عنوان دستگاههای پزشکی کاوشگر بیومارکر بیدرنگ.
شرکت هایی که از پرینت سه بعدی برای آزمایش و توسعه لنزهای تماسی جدید و بهبود یافته استفاده می کنند، در موقعیت خوبی برای استفاده از اعتبارات مالیاتی تحقیق و توسعه هستند.
اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه
اکنون اعتبار مالیاتی دائمی تحقیق و توسعه (R&D) برای شرکتهایی که محصولات، فرآیندها و/یا نرمافزار جدید یا بهبودیافته را توسعه میدهند در دسترس است.
چاپ سه بعدی می تواند به افزایش اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه شرکت کمک کند. دستمزد کارکنان فنی ایجاد، آزمایش و بازنگری نمونه های اولیه چاپ شده سه بعدی را می توان به عنوان درصدی از زمان واجد شرایط صرف شده برای اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه در نظر گرفت. به طور مشابه، زمانی که به عنوان روشی برای بهبود فرآیند استفاده می شود، زمان صرف شده برای ادغام سخت افزار و نرم افزار پرینت سه بعدی به عنوان یک فعالیت واجد شرایط به حساب می آید. در نهایت، زمانی که برای مدلسازی و پیش تولید استفاده میشود، هزینههای رشتههای مصرفشده در طول فرآیند توسعه نیز ممکن است بازیابی شود.
چه برای ایجاد و آزمایش نمونه های اولیه استفاده شود و چه برای تولید نهایی، پرینت سه بعدی یک شاخص عالی است که فعالیت های واجد شرایط R&D Credit انجام می شود. شرکتهایی که این فناوری را در هر نقطهای اجرا میکنند باید استفاده از اعتبارات مالیاتی تحقیق و توسعه را در نظر بگیرند.
هیچ چیز “Corne-a’bout” این
نزدیک بینی موضوعی است که افراد زیادی را تحت تاثیر قرار می دهد، البته به درجات مختلف. پیشبینی اینکه از هر دو نفر یک نفر به این بیماری مبتلا میشوند، نباید بیاهمیت گرفته شود. شرکتهای بزرگ مراقبت از چشم چندملیتی در حال رقابت برای دریافت تاییدیه FDA برای کمک به حل این مشکل و بهبود اقتصادی وضعیت خود هستند. صنعت چاپ سه بعدی نباید نسبت به این فرصت کوتاه بین باشد.