استفاده از یک پروتز سه بعدی شخصی سازی شده به ما این امکان را می دهد که مداخله را با نیازهای خاص بیمار تطبیق دهیم و تولید مثل آناتومیکی دقیق و درجه بالایی از عملکرد را تضمین کنیم. پروفسور ماکائورو توضیح داد که بازسازی مچ دست با تثبیت رادیومتاکارپال نشان دهنده پیشرفت قابل توجهی در بازیابی مهارت های حرکتی و کیفیت زندگی بیمار است.
همانطور که توسط Replicatore گزارش شده استیک عمل استثنایی در بیمارستان Gemelli در ایتالیا توسط تیمی به سرپرستی پروفسور Giulio Maccauro، مدیر UOC of Orthopedics انجام شده است. دست راست زنی که از تومور نادر مچ دست رنج می‌برد، به لطف کاشت پروتزی که به‌طور سفارشی با چاپگر سه بعدی توسط شرکت ایتالیایی Adler-Ortho با نشانه‌هایی از جراحان ارتوپد ساخته شده بود، نجات یافت. پلی کلینیک Gemelli. این زن جوان که به تازگی مادر شده است، ظاهرا حالش خوب است و می تواند تمام انگشتان دستش را حرکت دهد. این اولین عمل در نوع خود است و نشان‌دهنده عالی سطح جراحی شخصی است که می‌توان انتظار داشت در آینده نزدیک شاهد آن باشیم.
بیمار زنی 39 ساله است که برای درمان تومور نادری که مفصل مچ دست راست او را تخریب کرده بود، چندین عمل ارتوپدی انجام داده است. این زن به لطف جراحی پیچیده، دوباره از دست راست خود استفاده کرده و از خطر قطع عضو جلوگیری کرده است. بیمار تحت رزکسیون و بازسازی مچ دست با تثبیت رادیویی متاکارپال، به لطف قرار دادن یک پروتز پرینت سه بعدی سفارشی ساخته شد.
برای نجات دست او لازم بود مچ دستش را با پروتز جایگزین کنند. اما هیچ پروتز آماده ای برای این قسمت از بدن وجود ندارد (برخلاف پروتزهای ران یا زانو). به همین دلیل، ما با یک شرکت ایتالیایی، Adler-Ortho، متخصص در طراحی و تولید پروتزهای مفصلی تماس گرفته‌ایم که با شروع سی‌تی‌اسکن بیمار و پیروی از نشانه‌های ما، نمونه اولیه‌ای را روی رایانه ایجاد کرده است که به صورت سه بعدی در پلاستیک چاپ شده است. ; پروفسور ماکائورو گفت: ما آن را بررسی کردیم، خواستیم تغییراتی انجام دهیم و در آن مرحله، پروتز نهایی با کرنوکوبالت و تیتانیوم “چاپ” شد. برای عمل لازم بود از قسمت پشتی و از قسمت ولار (پایینی) مچ دستی دوگانه انجام شود تا عروق، اعصاب و تاندون های خم کننده و اکستانسور دست آزاد و محکم شود. سپس برداشتن استخوان پروگزیمال ساعد و برداشتن دیستال در قاعده متاکارپال‌ها، که استخوان‌هایی هستند که انگشتان روی آن مفصل می‌شوند، انجام دادیم. در نهایت این پروتز را قرار دادیم.»
این عمل توسط یک تیم بسیار تخصصی به سرپرستی پروفسور جولیو ماکائورو، مدیر UOC ارتوپدی بنیاد بیمارستان دانشگاه آگوستینو جملی IRCCS و استاد کامل ارتوپدی در دانشگاه کاتولیک، پردیس رم، انجام شد. پروفسور آنتونیو زیرانو، رئیس UOSD تروماتولوژی Fatebenefratelli Isola Tiberina – Gemelli Isola Hospital و محقق ارتوپدی در دانشگاه کاتولیک؛ دکتر الیزابتتا پاتایا، جراح ارتوپلاستی; و دانشجوی دکترا Camillo Fulchignoni (جراح دست) نیز در این عمل موفقیت آمیز سهیم بودند. اعضای تیم پیشگامان روشی هستند که رگ جدیدی از پزشکی شخصی را افتتاح می کند و چشم اندازهای جدید و جالبی را در جراحی ارتوپدی باز می کند.
