روش های پس پردازش در پرینت سه بعدی

سپس دو دسته را دنبال کنید که برای بهینه سازی زیبایی شناسی قطعات استفاده می شود: پرداخت سطح و رنگ آمیزی. روش اول شامل تمام روش هایی است که ظاهر قطعه را بهبود می بخشد: صاف کردن، پرداخت، سندبلاست، نفوذ یا حتی آسیاب. در حال حاضر روش های زیادی برای اصلاح سطح یک قطعه، چه با افزودن یا حذف مواد وجود دارد. به عنوان مثال، سمباده زدن ناهمواری های سطح را از بین می برد در حالی که اسپری شامل افزودن یک لایه محصول برای به دست آوردن درخشندگی بهتر است.

همانطور که متوجه شده اید، پس پردازش در پرینت سه بعدی یک مرحله کلیدی برای روز در جنبه بصری یک قطعه و همچنین در ویژگی های نهایی آن است. به لطف تکنیک های مختلف، قسمت پرینت سه بعدی می تواند به طور کامل مورد استفاده قرار گیرد یا حتی به بازار عرضه شود. آنها اصلاح برخی عیوب و حتی گاهی اوقات با حذف لایه به لایه جانبی، جنبه چاپ سه بعدی را “استتار” می کنند. علاوه بر این، به لطف پس پردازش، برخی از قطعات پلاستیکی دارای ویژگی هایی مشابه قطعات فلزی هستند که قیمت قابل توجهی کاهش می یابد.

در حال حاضر به رنگ آمیزی بپردازیم، هدف نهایی البته افزودن رنگ به قطعه تمام شده است. امروزه دو روش رنگرزی و رنگ آمیزی هستند. انتخاب عمدتاً به مواد چاپی مورد استفاده بستگی دارد. به عنوان مثال، رنگرزی برای فرآیندهای مبتنی بر پودر پلیمری محبوبیت بیشتری دارد، در حالی که قطعات ساخته شده از FDM به احتمال زیاد رنگ آمیزی می شوند.

مزایا و چالش های پس پردازش

البته پس پردازش نیز چالش ها و محدودیت های خود را دارد که بازار چند سالی است در صدد رفع آنها بوده تا انعطاف پذیری بیشتری را به کاربران ارائه دهد. زیرا یکی از بزرگترین موانع پس پردازش در پرینت سه بعدی، زمان لازم است. بر اساس مطالعه سالانه منتشر شده توسط PostProcess Technologies، 53 درصد از شرکت کنندگان می گویند که بزرگترین چالش آنها در چرخه زمان پس پردازش نهفته است: به گفته آنها، این مراحل هنوز خیلی وقت گیر هستند و به آنها اجازه استفاده کامل را نمی دهند. این کاهش زمان تولید توسط خود پرینت سه بعدی پیشنهاد شده است. جستجو برای فرآیندهای خودکار برای بسیاری از متخصصان این بخش که به دنبال رهایی خود از این مراحل هستند، به اولویت تبدیل شده است. علاوه بر این، با خودکارسازی برخی تکنیک‌های پس از پردازش، می‌توانیم ایمنی بهتر کارمندان را تضمین کنیم. در هر صورت، این یکی از روندهای کلیدی بازار است، چه در پس پردازش و چه در چاپ قطعات، و ما مشتاقانه منتظر کشف نوآوری های بعدی در مورد اتوماسیون فرآیند هستیم!

نظر شما در مورد پس پردازش در پرینت سه بعدی چیست؟ نظر خود را در نظرات مقاله به اشتراک بگذارید. همه ویدیوهای ما را در کانال ما بیابید یوتیوب یا ما را دنبال کنید فیس بوک یا توییتر !

اکنون می‌توانیم دسته‌های مختلف پس‌فرآوری را در تولید افزودنی ایجاد کنیم که موضوع مقاله‌های اختصاصی در ماه‌های آینده خواهد بود. اول از همه، تمیز کردن قطعات. همانطور که از نامش پیداست، این گروه شامل تمام تکنیک هایی است که اتاق ما را تمیزتر می کند: پودر زدایی، آبکشی، مسواک زدن، دمیدن و غیره. هدف از بین بردن تمام مواد اضافی، پودر یا رزین است. بسته به فرآیند چاپ مورد استفاده، این مرحله طولانی تر یا کوتاه تر خواهد بود. به عنوان مثال، ما می دانیم که با پخت پودر، این مرحله اغلب زمان بر است که زمان تولید را افزایش می دهد.

دسته دوم، آنیل شده یا آنیلینگ این شامل قرار دادن قطعه در معرض افزایش دما برای بهبود خواص مکانیکی آن مانند مقاومت در برابر گرما، استحکام کششی، مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش یا حتی استحکام یا پایداری حرارتی آن است. این مرحله عمدتاً به قطعات پلیمری مربوط می‌شود – برای مثال، برای فرآیندهای رزین، ماشین‌های «سخت‌سازی» وجود دارند که مستقیماً برای استفاده با یک چاپگر خاص طراحی شده‌اند، همانطور که در مورد محلول‌های Formlabs وجود دارد. ما همچنین به فرآیندهای اتصال پودر یا پرینت سه بعدی فلزی غیرمستقیم فکر می کنیم که در آن لازم است مرحله جداسازی و تف جوشی از طریق یک کوره مناسب طی شود. بنابراین از تکنیک های آنیلینگ برای بهبود خواص نهایی و عملکرد قطعه استفاده می شود.