واقعیت پرینت سه بعدی قطعات خودرو چیست؟ «فابالو

توصیه می‌شود برای تهیه مدل‌های سه‌بعدی برای چاپ به Thingiverse، Thangs یا GrabCAD بروید، که مطمئناً قابل انجام است، اما خبری از Printables که سریع‌ترین مخزن مدل‌های سه بعدی در حال رشد است، وجود ندارد.

از سوی دیگر، خوانندگان Hagerty احتمالاً شامل افرادی هستند که اغلب با قطعات کار می کنند و به احتمال زیاد شانس بسیار بیشتری برای زنده ماندن در منحنی یادگیری پرینت سه بعدی دارند.

البته نویسنده به تشبیه شبیه ساز پیشتازان فضا اشاره می کند و می نویسد که شما می توانید این کار را “نوعی” انجام دهید.

این داستان استفاده از پرینترهای سه بعدی رومیزی کم هزینه و مواد PETG را توصیه می‌کند، در حالی که به درستی پیشنهاد می‌کند که از PLA برای همه کاربردهای خودرو اجتناب شود. ABS بحث شده است، اما ASA (مقاوم در برابر اشعه ماوراء بنفش)، نیست.

اپراتورهای معمولی چاپگرهای سه بعدی ساعت ها صرف ساخت، تنظیم و اجرای پرینترهای سه بعدی رومیزی خود می کنند. آنها همچنین زمان خود را برای رفع گیر، تمیز کردن زباله ها، شستن سطوح چاپ، سفت کردن تسمه ها، تنظیم حرارتی، کالیبره کردن رشته های جدید، کالیبره کردن دستگاه و موارد دیگر صرف می کنند. همان‌طور که می‌خواهیم، ​​چاپگرهای سه بعدی رومیزی هنوز ماشین‌هایی نیستند که بتوانید آن‌ها را به سادگی روشن و استفاده کنید. می شکنند.

یادگیری Autodesk Fusion 360 چیزی نیست که فقط آن را باز کنید و از آن استفاده کنید. یادگیری تدریجی رابط کاربری پیچیده و تمام ابزارهای لازم برای انجام هر کار مفیدی زمان زیادی می برد. یک مبتدی باید حداقل چندین ساعت ویدیو را پشت سر بگذارد تا حتی شروع کند. همه اینها ضروری و ارزشمند است، اما داستان به منحنی یادگیری قابل توجه ابزارهای مدل سازی سه بعدی، از جمله Fusion 360 اشاره نمی کند.

همچنین هیچ اشاره ای به امکان اسکن سه بعدی قطعات موجود برای تکثیر نشده است، که بسیار پیچیده است و برای انجام صحیح به سخت افزار، نرم افزار و تجربه قابل توجهی نیاز دارد.

Hagerty یک ارائه دهنده بیمه مستقر در ایالات متحده است که در خودروهای کلاسیک متخصص است و همچنین جامعه بزرگی از علاقه مندان به خودرو را دارد. آنها یک مجله چاپی و همچنین یک سایت آنلاین پرفروش منتشر می کنند که در آن داستان هایی در مورد سبک زندگی خودرو، رویدادها و تجهیزات وجود دارد.

این واقعاً درست است، اما اینجاست که من با داستان مخالفت می کنم.

در یک داستان اخیر آنها در مورد چاپ سه بعدی نوشتند. داستان «راهنمای مبتدیان برای پرینت سه بعدی قطعات خودرو» به راحتی می‌تواند قطعات خودروهایی را که به سختی یافت می‌شوند پرینت سه بعدی کند.

توصیف چاپ به همان اندازه خوش بینانه است. هر اپراتور چاپگر سه بعدی با تجهیزات ارزان قیمت می داند که:

• احتمال خرابی چاپ قابل توجه است
• احتمال خرابی چاپگر قابل توجه و اجتناب ناپذیر است

داستان کاملاً مثبت و بیشتر دقیق است، اما به نظر می رسد کمی خوشبینانه در مورد اینکه چگونه می توان در انجام این کار موفق شد.

“یادگیری طراحی قطعات خود در درازمدت مفید خواهد بود، زیرا محدود به آنچه دیگران ساخته اند نخواهید بود.”

من فکر می‌کنم این یک پیام قوی برای تولیدکنندگان پرینترهای سه بعدی است: ماشین‌های خود را قابل اطمینان‌تر و استفاده آسان‌تر کنید و مشتریان بیشتری خواهید داشت.

کسانی که قطعات را برای پرینت سه بعدی طراحی می کنند می دانند که همیشه چندین بار تکرار می شود تا قطعه به اندازه و درست طراحی شود. در حالی که این کار با یک چاپگر سه بعدی در دسترس آسان تر است، اما انجام دادن مثلاً ده تکرار از هر کاری هنوز هم کار زیادی است.

این خیلی خوب است که چاپ سه بعدی در اینجا تشویق می شود، اما می ترسم برخی در نتیجه داستان وارد این فضا شوند، فقط از چالش ها ناامید شده و در نهایت فناوری را کنار می گذارند. فکر نمی کنم این نتیجه خوبی باشد.

نمایی جالب از چاپ سه بعدی از خارج از صنعت.

این داستان از دیدگاه افراد خارج از جریان عادی اخبار چاپ سه بعدی نوشته شده است و نگاهی اجمالی به آن جهان است. در آنجا می بینیم که حداقل برخی معتقدند که پرینت سه بعدی ساده تر از آنچه هست است.

مشکل این است که اکثر مردم حاضر به تحمل آن مصیبت نیستند و به همین دلیل است که چاپگرهای سه بعدی در هر خانه ای یافت نمی شوند.

برای قطعات منحصر به فرد، داستان استفاده از Autodesk Fusion 360 را برای ایجاد طرح های مورد نیاز توصیه می کند. آنها می نویسند:

از طریق هاگرتی (نوک کلاه به پیت)

منبع

اپراتورهای جدید چاپگرهای سه بعدی ممکن است مشتاق باشند، اما آنها باید از یک منحنی یادگیری مهم عبور کنند تا واقعاً قادر باشند. این برای اکثر افراد هفته ها یا ماه ها طول می کشد.