پرینت سه بعدی برای مبارزه با فرسایش سواحل

تقویت اکوسیستم مناطق ساحلی از طریق چاپ سه بعدی

ساختارهای پرینت سه بعدی که BESE-elements نام دارند از نشاسته سیب زمینی قابل کمپوست سازی از زباله های صنعتی ساخته شده اند. هیچ اطلاعاتی در مورد فناوری استفاده شده ارائه نشده است. با این حال، با این نوع مواد، فرآیند FDM قطعا ترجیح داده شد. این قاب های داربست توسط BESE، یک شرکت متخصص در طراحی محصولات مناسب برای بازسازی زیستگاه های طبیعی تولید شده است. بسته به اکوسیستمی که در آن استفاده می شود، پس از 2 تا 10 سال به طور طبیعی تخریب می شوند. ساختارها برای ترویج رشد ریشه‌های بذر حرا طراحی شده‌اند. به دلیل شکل داربستی، حرکت آب را کندتر می کنند و به خاک اجازه می دهند بهتر بازیافت و آب جمع شود. علاوه بر این، سازه ها امکان تثبیت گیاه را برای جلوگیری از جدا شدن از زمین فراهم می کند.

فرسایش ساحلی با عقب نشینی خط ساحلی یعنی حد بین خشکی و دریا تعریف می شود. علل اصلی این پدیده طبیعی تخلیه خاک در مواد آلی (شن، سنگ و …)، تخریب ساختار خاک یا مشکلات شوری و اسیدی شدن بر اساس گزارش سایت رسمی دولت فرانسه، به مدت 50 سال، حدود 30 کیلومتر مربع از زمین در فرانسه به دنبال عقب نشینی خط ساحلی ناپدید شده است. این امر باعث بالا آمدن دریا می شود و در نتیجه شهرهای ساحلی به ویژه در مناطق شمال غربی فرانسه را تهدید می کند.

به منظور مبارزه با این پدیده طبیعی، ابتکارات بسیاری انجام شده است. برای یکی از آنها، فرآیند چاپ سه بعدی را برای ساخت ساختارهای زیست تخریب پذیر ادغام می کند. با همکاری BESE، محققان استرالیایی از آزمایشگاه کربن آبی در دانشگاه دیکین از این فناوری برای حمایت از رشد گونه‌های تالاب و در نتیجه مبارزه با فرسایش سواحل استفاده می‌کنند. ایده این است که دانه های حرا را در قاب های مشبک چاپ شده سه بعدی در خلیج پورت فیلیپ و وسترن پورت استرالیا قرار دهیم.