در Formnext 2022، Stratasys محصولی را معرفی کرد که حتی نمی‌فروشد.
این شرکت یکی از بزرگترین غرفه ها را در نمایشگاه داشت و در یکی از موقعیت های برتر در ورودی سالن بزرگتر. شما نمی توانید آن را از دست بدهید.
آنها در غرفه عظیم خود همه محصولات فعلی خود را از سیستم های FDM گرفته تا PolyJet تا P3 و SAF را به نمایش گذاشتند. هم ماشین‌ها، هم مواد و هم فرآیندها به نمایش گذاشته می‌شدند و تعداد زیادی کارمند برای توضیح همه موارد بالا در حال دویدن بودند.
اما در پشت یک منطقه بزرگ وجود داشت که به چیز جدیدی اختصاص داده شده بود. اینطور به نظر می رسید:
یک سیستم روباتیک، و چیزهای بیشتری پشت آنچه در تصویر می بینید وجود داشت. این سیستم روباتیک برای برداشتن پرینت‌های تکمیل‌شده از سیستم‌های Origin در کناره‌ها و سپس حمل آنها به سمت ایستگاه‌های پردازش پس از آن در نظر گرفته شده بود. مجموعه تقریباً کاملی از ایستگاه‌ها مورد نیاز بود، اگرچه برای یک مشتری منفرد مراحل بسته به نیاز متفاوت است.
ایده اینجا این است که وقتی این پرینترهای سه بعدی برای اهداف تولید به دست می آیند، کار جالبی انجام می دهند: بخش زیادی از آن را به سرعت می سازند.
به طور معمول یک چاپ کامل ارزش یک جشن کوچک را دارد. توسط اپراتور با دقت از چاپگر خارج می شود و سپس به صورت دستی طی مراحل پس از پردازش مورد نیاز انجام می شود. هورا!
اما این رویکرد فقط با تولید کار نمی کند. وقتی چند ده قطعه در هفته تولید می کنید اشکالی ندارد، اما وقتی 100000 قطعه در هفته داشته باشید چه اتفاقی می افتد؟ چگونه می توانید همه آنها را پردازش کنید؟ چگونه می توانید آنها را پیگیری کنید؟
این مشکل واقعاً با چاپگر سه بعدی قابل حل نیست، اما بر فروش پرینترهای سه بعدی تأثیر می گذارد.
سناریویی را در نظر بگیرید که در آن یک سازنده به فکر ورود به فناوری چاپ سه بعدی است. آنها گزینه های مختلف ماشین و مواد را بررسی می کنند و به انتخابی می رسند که برای محصول آنها کار می کند.
اما بعد متوجه می‌شوند که در نهایت با 87 چاپگر تولیدی در کف کارخانه مواجه می‌شوند که در مجموع 24332 شی در روز تولید می‌کنند. برای رسیدگی به آنها به اپراتورهای بیشتری نیاز دارید، شاید تعداد زیادی. آنها باید آموزش ببینند و به فضا، مدیریت پرسنل و غیره نیاز دارند.
این یک تعهد فنی و مدیریتی نسبتاً بزرگ است، و به نظر می‌رسد که در واقع برخی از تولیدکنندگان را از استفاده از فناوری AM می‌ترساند: وقتی مقیاس‌پذیر شود، تلاش دستی زیادی لازم است.
این مشکل توسط برخی از بازیکنان در فضا تشخیص داده شده است، و ما به طور فزاینده ای شاهد راه حل های اتوماسیون پس پردازش از انواع مختلف هستیم.
در مورد Stratasys، آنها با یک سیستم یکپارچه‌کننده سیستم روباتیک قرارداد بستند تا «نمایش» چگونگی پیاده‌سازی یک دنباله پردازش پس از چهار مرحله را بسازند. سیستم روباتیک نشان داده شده صفحات را از چاپگرها جدا می کند، آنها را به ایستگاه شستشو می برد و غیره.
بخش جالب اینجاست که Stratasys چنین ادغامی را نمی فروشد. این کاملا از شخص ثالث است.
پس چرا آن را در یک نمایشگاه بزرگ نمایش دهید؟
پاسخ اعتماد به نفس است. Stratasys می خواست به تولیدکنندگان گذرا نشان دهد که واقعاً امکان خودکارسازی چاپگرهای سه بعدی مستقل فروخته شده توسط این شرکت وجود دارد. اگر تولیدکننده‌ای مجموعه‌ای از ماشین‌ها را خریداری می‌کرد، می‌توانست مطمئن باشد که یک راه‌حل اتوماسیون برای به حداقل رساندن کار دستی مورد نیاز، پس از مشاهده نمایش، ایجاد می‌شود.
این عاملی است که برخی از تولیدکنندگان چاپگرهای سه بعدی به آن توجه نمی کنند، و شما می توانید شرط ببندید که بسیاری از تولیدکنندگان تجهیزات خود را برای پیاده سازی در یک محیط کارخانه مشکل سازتر از سودمند می دانند.
من معتقدم که Stratasys در اینجا رویکرد درستی را برای ارائه شواهد بصری از مقیاس پذیری چاپ سه بعدی در همه ابعاد اتخاذ می کند.
از طریق استراتاسیس