اول، آنها ممکن است به نحوی سد هزینه را بشکنند و ماشینی را با قیمت های بسیار پایین تر از ماشین های دیگر ارائه دهند. انجام این کار سخت‌تر می‌شود، زیرا قیمت‌ها در سطوح پایین همچنان کاهش می‌یابند. من مطمئن نیستم که چگونه می توان این کار را انجام داد، زیرا بازیگران بزرگ در حال حاضر کمترین هزینه را تامین می کنند.
این یک شوخی در حال اجرا بود که کیک استارترهای چاپگر سه بعدی در شرف وقوع هستند، و این بیشتر درست است. طراحان مشتاق ماشین‌ها قادر به ساخت نمونه‌های اولیه هستند، اما اغلب زمانی که با مشکلات بسیار پیچیده‌تر مقیاس‌بندی، تولید انبوه، تامین قطعات، حمل و نقل و موارد دیگر مواجه می‌شوند، شکست می‌خورند.
شما نمی توانید فقط محصولات موجود را مطابقت دهید، زیرا به عنوان یک استارت آپ و کیک استارتر، خطرات اضافه ای وجود دارد که باید جبران شود. اگر خریدار با یک شرکت جدید ریسک می کند، بهتر است هنگام خرید محصول از مزایای فوق العاده ای برخوردار شود.
یکی این است که این پروژه ها از تخصص کافی در تولید برخوردار بودند تا از نمونه اولیه به محصول تبدیل شوند، کار آسانی نیست.
بازار پرینترهای سه بعدی رومیزی DIY ممکن است به اشباع نزدیک شود. تعداد بیشماری از رقبای ارزان قیمت در خارج از کشور وجود دارند که تجهیزات بسیار خوبی را ارائه می دهند. سطح انتظار کیفیت بالا و در حال افزایش است. انتظار از قابلیت اطمینان افزایش می یابد.
سازندگان تجهیزات باید تلاش زیادی را صرف کنند تا یک ماشین را فقط اندکی بهتر کنند، و امروزه این بهبود حتی ممکن است توسط خریداران قابل توجه نباشد.
دلیل دوم این است که میدان نسبتاً باز بود. تعداد کمی از مردم در آن زمان پرینترهای سه بعدی داشتند و رقبای کمی هم وجود داشت. ماشین‌های آن دوران عموماً عملکرد ضعیف، غیرقابل اعتماد و پرهزینه بودند. به راحتی می شد با برتری جزئی در یکی از آن زمینه ها رقابت کرد و موفق شد. بسیاری از شرکت ها این کار را کردند.
احتمالاً پروژه Plybot به دلایلی هرگز نباید در Kickstarter راه‌اندازی می‌شد، اما عمدتاً به این دلیل که این فناوری در چند سال گذشته به حدی رسیده است که دیگر امکان موفقیت با استفاده از تأمین مالی جمعی وجود ندارد.
در مورد Plybot، دستگاه چاپ هایی با کیفیت و سرعت مشابه با تجهیزات دیگر تولید می کند، بنابراین هیچ مزیتی وجود ندارد. تنها مزیت آن قرار بود هزینه کم باشد، اما با تلاش برای افزایش مقیاس از بین رفت.
همه اینها نشان می دهد که شخصی که امروز در Kickstarter با تجهیزات استاندارد چاپ سه بعدی ظاهر می شود، نمی تواند به طور موثر با ماشین های موجود در بازار رقابت کند. بدتر از آن، رقابت با منابع عظیم آنها هر روز بهتر می شود. یک استارتاپ کوچک واقعاً دیگر شانسی ندارد.
پروژه Plybot برای ماه ها سکوت کرده است و حامیان آن عصبانی هستند و به دنبال بازپرداخت هستند که ممکن است هرگز به دست نیاید.
امروز فضای بسیار متفاوتی است.
توصیه من به کسانی که به چاپگر سه بعدی Kickstarter فکر می کنند: بهتر است مطمئن شوید که محصول شما واقعاً و به طور قابل توجهی با هر چیزی در بازار امروز یا هر چیزی که احتمالاً در دو سال آینده ظاهر می شود در حالی که دستگاه را در مقیاس تولید می کنید متفاوت است.
