تقاضا برای انرژی و افزایش قیمت نفت منجر به رونق جهانی حفاری فراساحلی شده است.
به همین ترتیب، در سال 2022، شورون از فناوری چاپ سه بعدی فلزی لینکلن الکتریک برای تولید قطعات جایگزین در طول بحران زنجیره تامین برای شرکت استفاده کرد. شورون از پرینترهای سه بعدی فلزی مبتنی بر سیم لینکلن الکتریک برای چاپ قطعات جایگزین حیاتی که هم استانداردهای تولید و هم استانداردهای کیفیت را برآورده می کردند، بهره برد. این یک استراتژی زمان و مقرون به صرفه بود.
در صنعت دریایی و فراساحلی، سازمان‌ها باید مفاهیم نوآورانه و پایدار را توسعه دهند و راه‌حل‌های مقرون‌به‌صرفه و مقرون‌به‌صرفه ارائه دهند، همه این‌ها در عین رعایت مقررات سختگیرانه ایمنی و زیست‌محیطی. پرینت سه بعدی نمونه سازی، ابزار پیشرفته و برنامه های تولید را در اختیار تولیدکنندگان قرار می دهد. راه‌حل‌های پرینت سه بعدی اغلب تفاوت بین رد کردن مشاغل بالقوه و ارائه مقرون‌به‌صرفه و ارائه یک نیاز خاص هستند.
صنعت نفت و گاز به طور فزاینده ای پرینت سه بعدی را در فرآیندهای خود ادغام می کند. با افزایش تقاضا برای حفاری دریایی به دلیل افزایش تقاضا برای انرژی، این زمان مناسب برای صنعت است تا از چاپ سه بعدی استفاده کند.
اکنون اعتبار مالیاتی دائمی تحقیق و توسعه (R&D) برای شرکت‌هایی که محصولات، فرآیندها و/یا نرم‌افزار جدید یا بهبودیافته را توسعه می‌دهند در دسترس است.
شل مشغول استفاده از پرینت سه بعدی برای ایجاد قطعات یدکی در صورت تقاضا و توسعه تجهیزات منحصر به فرد و سفارشی شده است. پوسته دریافته است که آنها می توانند به سرعت از طرح های مهندسی نمونه سازی کنند و توانایی داخلی را برای اعمال پرینت سه بعدی در صنعت انرژی توسعه دهند. شل اولین گیره تعمیر نشتی پرینت سه بعدی را با موفقیت در سرویس نصب کرد. گیره ها که به عنوان محفظه های تعمیر نشت مکانیکی نیز شناخته می شوند، راه حل های مهندسی شده ای هستند که برای محصور کردن و بازیابی یکپارچگی خطوط لوله عملیاتی در برابر نقص خط لوله یا نازک شدن دیواره ناشی از مکانیسم های فرسایش و خوردگی استفاده می شوند. این یک حرکت بزرگ برای یک شرکت بزرگ نفتی است.
مدل مقیاس دریایی چاپ سه بعدی از دستگاه Stratasys [Source: Javelin-tech]
چارلز آر. گولدینگ و پریتی سولیهاوی به استفاده اخیر از چاپ سه بعدی در سکوهای نفتی فراساحلی نگاه می کنند.
شرکت‌هایی مانند Transocean Ltd و Noble Corp که مالک و کارکنان دکل‌های میلیارد دلاری مانند تیتان هستند، اکنون می‌توانند از شرکت‌های نفتی هر روز 400000 دلار آمریکا برای حفاری دریایی در جست‌وجوی شدید نفت دریافت کنند.
چه برای ایجاد و آزمایش نمونه های اولیه استفاده شود و چه برای تولید نهایی، پرینت سه بعدی یک شاخص عالی است که فعالیت های واجد شرایط R&D Credit انجام می شود. شرکت‌هایی که این فناوری را در هر نقطه‌ای اجرا می‌کنند باید استفاده از اعتبارات مالیاتی تحقیق و توسعه را در نظر بگیرند.
نتیجه
چاپ سه بعدی می تواند به افزایش اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه شرکت کمک کند. دستمزد کارکنان فنی ایجاد، آزمایش و بازنگری نمونه های اولیه چاپ شده سه بعدی را می توان به عنوان درصدی از زمان واجد شرایط صرف شده برای اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه در نظر گرفت. به طور مشابه، زمانی که به عنوان روشی برای بهبود فرآیند استفاده می شود، زمان صرف شده برای یکپارچه سازی سخت افزار و نرم افزار پرینت سه بعدی به عنوان یک فعالیت واجد شرایط به حساب می آید. در نهایت، زمانی که برای مدل‌سازی و پیش تولید استفاده می‌شود، هزینه‌های رشته‌های مصرف‌شده در طول فرآیند توسعه نیز ممکن است بازیابی شود.
ما همچنین قایق‌سازی، کشتی‌سازی و صنایع دریایی را تا حدودی در فابالو پوشش داده‌ایم. کاربردهای قابل توجهی از چاپ سه بعدی در این صنایع وجود دارد، چه برای ملخ ها یا قطعات جایگزین مختلف، چاپ سه بعدی به دستیابی به نتایج با کیفیت بالا کمک می کند.
اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه
دکل های حفاری بزرگ ترکیبی از کشتی های بزرگ و تاسیسات حفاری بزرگ هستند. صنعت چاپ سه بعدی از آخرین نقطه پایین در سال 2016 پیشرفت های شگرفی داشته است. این شامل پیشرفت هایی در صنعت کشتی سازی و حفاری دریایی است.
پیشرفت های اخیر چاپ سه بعدی دریایی
تعداد بی شماری از پیشرفت های اخیر پرینت سه بعدی دریایی وجود دارد. سنگاپور این روند دریایی را در منطقه آسیا و اقیانوسیه رهبری می کند. با توجه به مکان مجزای سکوهای دریایی و توانایی محدود برای ذخیره قطعات یدکی، ما معتقدیم که اگر هر دکل کشتی دارای یک چاپگر سه بعدی در کشتی باشد، از نظر زمان و هزینه به نفع این شرکت ها خواهد بود.
تحولات اخیر چاپ سه بعدی نفت و گاز
گیره پرینت سه بعدی نصب شده در سایت Shell [Source: Shell]
در سال 2014 که قیمت نفت شروع به سقوط کرد، این اتفاق نیفتاد، دکل‌های حفاری دریایی در اواسط ساخت و ساز در کارخانه‌های کشتی‌سازی رها شدند یا به عنوان قراضه فروخته شدند. کشتی های بزرگ دکل حفاری دریایی در سال 2016 زمانی که صنعت به پایین ترین حد خود رسید، روزانه 100000 دلار هزینه داشتند. اکنون این صنعت در حال رونق است.
