این تحقیق میتواند یکپارچگی توسعه دارو را تسریع و تقویت کند و چالشهای مربوط به کمبود اهداکنندگان عضو و رد سیستم ایمنی را کاهش دهد. در آینده ای نه چندان دور، این فناوری می تواند توسعه مدل های بافت آزمایشگاهی با تراکم سلولی بالا را ممکن سازد. در عین حال، می توانید مطالعه کامل منتشر شده در Science Advances را بررسی کنید. ICI.
با کاهش چگالی جوهر زیستی، از پراکندگی نور جلوگیری می شود (اعتبار عکس: UC San Diego / David Baillot)
ایجاد بافت های انسانی عروقی
تیم نانومهندسی موفق به ساخت یک سیستم چاپ زیستی سه بعدی برای بافت عروقی شده انسان شد. فناوری ثبت شده بر اساس لایهبندی افزودنی سلولها و پلیمرهای زیستی برای ایجاد ساختارها و بافتهای بیولوژیکی است. به طور کلی، هر چه تراکم جوهر بیشتر باشد، نور بیشتری پراکنده می شود که بر وضوح چاپ تأثیر می گذارد. برای انجام این کار، محققان یک پلیمر زیست سازگار را به دست آوردند که می تواند در چاپ سه بعدی DLP با وضوح بالا استفاده شود. آنها اثر پراکندگی نور را ده برابر افزایش دادند و به آنها امکان چاپ با تراکم سلولی بالا و وضوح بالا را به لطف “iodixanol” (یک ماده جدید در جوهر زیستی) دادند.
پرینت سه بعدی DLP یکی از پرکاربردترین فناوری ها در بخش پزشکی است. اجرای این روش ساخت پتانسیل زیادی برای کاربردهای زیست پزشکی دارد. این کاربردها شامل توسعه دارو، پیوند اعضا، پزشکی احیا کننده و شخصی و سایر موارد است. برای مدتی، این شاخه از صنعت مراقبت های بهداشتی با جنبه های عملی و فنی ساخت افزودنی محدود شد. این مشکلات، به عنوان مثال، مربوط به چاپ بافت هایی با تراکم سلولی بالا و ساختاری ظریف است. با این حال، تیم مدرسه جیکوبز رویکرد متفاوتی را انتخاب کرد.

بعد یک فرآیند پیچیده می آید که تا زمانی که یک سری لایه برای تشکیل الگو تشکیل شود، تکرار می شود. سپس ضریب شکست جوهر زیستی باید تنظیم شود تا اثر پراکندگی به حداقل برسد و فرآیند تولید به طور قابل توجهی بهبود یابد. محققان به اندازه 50 میکرومتر با جوهر زیستی مبتنی بر متاکریلات ژلاتین (GelMA) دست یافتند که ضریب شکست آن با تراکم سلولی تا 0.1 میلیارد در میلی لیتر مطابقت دارد. پروفسور شائوچن چن، که این پروژه را رهبری می کرد، توضیح می دهد: پس از چاپ، ما بافت را کشت میدهیم تا به سلولها اجازه بلوغ یا سازماندهی مجدد به بافت عملکردی بدهیم. سلول مانند یک دانه است و هر نوع سلول دارای تراکم خاصی است که در آن بهترین توانایی جوانه زدن را دارد. »
یک تیم تحقیقاتی از مدرسه جاکوبز در دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو در حال توسعه یک روش چاپ زیستی سه بعدی جدید بر اساس پردازش نور (DLP) هستند. هدف این پروژه ایجاد بافت های سه بعدی عروقی است که بسیار شبیه به بافت های انسانی ایجاد شده در آزمایشگاه است، اما از سلول های زنده، مواد زیستی و ساختارهای کاربردی ساخته شده است. این مطالعه تجربی در Science Advances منتشر شد و جزئیاتی در مورد چگونگی مقابله با یکی از امیدوارکنندهترین انواع پرینت سه بعدی با مواد زیست سازگار را نشان میدهد.
* عنوان عکس روی جلد: UC San Diego / David Baillot
نظر شما در مورد این فناوری جدید پرینت زیستی سه بعدی چیست؟ نظر خود را در نظرات مقاله به اشتراک بگذارید. همه ویدیوهای ما را در کانال ما بیابید یوتیوب یا ما را دنبال کنید فیس بوک یا توییتر !