اگر چاپ سه بعدی غذا هنوز همه دوستداران آشپزی را متقاعد نکرده است، این سوال مطرح می شود: آیا چاپگر سه بعدی سالم است؟ آیا میتواند نحوه غذا خوردن ما را بهبود بخشد و رژیمهای غذایی و محدودیتهای مصرفکنندگان را برآورده کند؟ برای پاسخ به همه این سوالات، تیمی از مهندسان مکانیک از کلمبیا در حال انجام چندین آزمایش و آزمایش در آزمایشگاه ماشینهای خلاق خود به رهبری پروفسور هاد لیپسون هستند. و آخرین پروژه آنها یک چیزکیک پرینت شده سه بعدی است که از چندین لایه تشکیل شده است. این کیک نشان دادن مزایای این فناوری، به ویژه با توجه به شخصی سازی غذا، اما همچنین ایمنی غذا و نظارت بر مواد مغذی مصرف شده را ممکن می سازد.
چاپگر سه بعدی غذا با توانایی اضافه کردن مواد غذایی بسیار دقیق، در مکان های انتخاب شده و اندازه گیری شده، می تواند تجربیات آشپزی جدیدی ایجاد کند که در آن مصرف کننده می تواند دقیقاً آنچه را که می خواهد بخورد، انتخاب کند. بنابراین، افسانه یا واقعیت، این سؤال است: یک چیز قطعی است، فقط زمان نشان می دهد! در ضمن، می توانید اطلاعات بیشتری پیدا کنید ICI.
نظر شما در مورد این چیزکیک پرینت سه بعدی چیست؟ نظر خود را در نظرات مقاله به اشتراک بگذارید. همه ویدیوهای ما را در کانال ما بیابید یوتیوب یا ما را دنبال کنید فیس بوک یا توییتر !
برای طراحی این چیزکیک پرینت سه بعدی، تیم ابتدا باید تمام مواد را به خمیر تبدیل می کرد. او به طور مشخص از کره بادام زمینی، کراکر گراهام، نوتلا، موز، مربا یا حتی گیلاس استفاده کرد که تمام مواد تشکیل دهنده آن از یک فروشگاه مواد غذایی نیویورک خریداری شده بود. چندین آزمایش چاپ برای تعیین اینکه به چه ترتیبی بهتر است این یا آن ماده را چاپ کنیم، انجام شد. به عنوان مثال، بیسکویت غذایی است که بهترین نتایج را به عنوان اولین لایه چاپ شده ارائه می دهد که مطمئناً به چسبیدن آن به صفحه دستگاه مربوط می شود. کره بادام زمینی و نوتلا به عنوان لایه های میانی برای پشتیبانی از مواد نرم تری مانند مربا مناسب تر هستند. این تیم در نهایت طراحی این کیک پنیر پرینت سه بعدی را با یک ساختمان مقایسه کردند، با عناصر ساختاری که از عناصر شکننده تر پشتیبانی می کنند.
کره بادام زمینی روی کراکر گراهام (اعتبار عکس: جاناتان بلوتینگر/مهندسی کلمبیا)
*نام عکس روی جلد: جاناتان بلوتینگر/مهندسی کلمبیا