با توسعه رزین مورد استفاده برای این پروژه، محققان توانستند زمان پخت مورد نیاز بین لایهها را کاهش دهند که طی آن رزین از حالت پیش فعال شده به حالت اولیه خود باز میگردد. اینگونه بود که تیم به سرعت چاپ بالایی دست یافت. وینسنت هان، نویسنده مؤسسه فیزیک کاربردی KIT، میگوید: «برای رزینی که استفاده کردیم، زمان بازگشت کمتر از 100 میکروثانیه بود که سرعت چاپ بالایی را ممکن میسازد.
پروژه اخیر محققان مؤسسه فناوری کارلسروهه (KIT)، دانشگاه فناوری کوئینزلند (QUT) و دانشگاه هایدلبرگ گام هایی در این راستا برداشته است.
در سیستم چاپ ورق نور، نور آبی به ظرفی پر شده از مونومر رزین مایع توسعه یافته پخش میشود. نور آبی رزین را از قبل فعال می کند. در مرحله دوم، یک پرتو لیزر قرمز انرژی اضافی مورد نیاز برای پخت رزین را فراهم می کند.
محققان یک چاپگر تخصصی ساختند تا قابلیتهای این رزین جدید را با رویکرد دو لیزری نشان دهند. چاپگر از دیودهای لیزر آبی برای نمایش تصاویر در رزین برای هر لایه از قطعه استفاده می کند، سپس لیزر قرمز به یک پرتو نازک “ورقه نور” تبدیل می شود و برای خشک شدن لایه از نور آبی عبور می کند.
محققان با شواهدی شروع کردند مبنی بر اینکه سیستمهای پخت رزین مبتنی بر نوری در حال حاضر سریعترین مجموعه ماشینهای چاپ سه بعدی هستند. در این موارد، چاپگرهایی که تصویری را پخش میکنند، از نظر سرعت و هزینه بهتر از سیستمهای نوری مبتنی بر اسکن عمل میکنند، اگرچه این سیستمهای اسکن به حجم وکسل کمتری برای وضوح بالاتر دست مییابند.
فناوری صفحه نور قطعاتی به اندازه میکرومتر را در میلی ثانیه چاپ می کند.
پرینت سه بعدی به عنوان یک فناوری نمونه سازی سریع مزایای زیادی دارد. با این حال، اکثر ماشین های چاپ سه بعدی برای ساخت هر لایه چند دقیقه و برای چاپ قطعات کامل ساعت ها زمان می برند. چاپ سریعتر یکی از اهداف بسیاری از این سیستمها است، زیرا به این فناوری اجازه میدهد تا بهتر با فرآیندهایی مانند قالبگیری تزریقی رقابت کند که زمان چرخه آنها چند ثانیه است، نه ساعتها.
بقیه را در ENGINEERING.com