ستون “Digital Grotesque III” با استفاده از چاپگر VX4000 voxeljet در شن و ماسه به صورت سه بعدی چاپ شد و ابعاد آن 1.6mx1.6mx5.0m و وزن 2.5 تن است. این اثر بخشی از باشگاه هنری BMW است.
با توجه به درهای بسته قبلی که توسعه فناوری های چاپ سه بعدی اکنون باز شده است، جای تعجب نیست که این فناوری برای هنرمندان و طراحان به همان اندازه که برای مشاغل و صنعت بزرگ جذاب است، جذاب باشد. اگرچه دومی به دلایل واضح تمایل به دسترسی بیشتری دارند.
برخی از کارهای اخیر مایکل هانسمیر شامل طراحی دو غار ماسه سنگی پرینت سه بعدی در مقیاس کامل، تولید یک مقرنه استادانه برای موزه هنر موری، در توکیو، نصب یک سالن ستون در Grand Palais، در پاریس، و طراحی است. یک برج پرینت سه بعدی سفید برای روستای Mulegns، در سوئیس.
مایکل هانسمیر معمار و برنامه نویسی است که به بررسی استفاده از الگوریتم ها برای تولید و ساخت فرم معماری می پردازد. او معماری را به عنوان استاد مدعو در آکادمی هنرهای زیبا در وین و دانشگاه جنوب شرقی در نانجینگ تدریس کرده است و نقش مدرس در گروه CAAD موسسه فناوری فدرال سوئیس (ETH) در زوریخ را بر عهده داشته است.
مایکل هانسمیر در پست اخیر خود گفت: “من علاقه مندم که چگونه پیشرفت های فناوری در مقابل چشمان ما، آنچه را که در معماری و طراحی ممکن است و مهمتر از همه قابل تصور است، بازتعریف می کند.” voxeljet AG، در لینکدین است.
آخرین مورد از سری مایکل هانسمیر «Digital Grotesque III» است که به زیبایی نشان میدهد که وقتی الگوریتمهای پیچیده و فناوری چاپ سهبعدی پیشرفته در کنار هم قرار گیرند، چه چیزی ممکن است. به گفته مایکل هانسمیر، شیء ملموسی که در نتیجه این ترکیب شکل می گیرد به “درک ماهیت مفهومی زودگذر مانند زیبایی” کمک می کند.
امروزه پیچیدگی و ویژگی دیگر مانعی برای طراحی و ساخت نیست. بلکه فرصت هایی هستند که منتظر کشف شدن هستند. برای بهرهبرداری واقعی از امکانات، دیگر نمیتوانیم با ماوس در برنامههای CAD ترسیم کنیم، و همچنین نمیتوانیم از روشهای پارامتری ساده استفاده کنیم. آنچه که مورد نیاز است یک روش انتزاعی و باز است: یک رویکرد محاسباتی.

با این حال، آثار هنری مانند مجموعههای «گروتسک دیجیتال» مایکل هانسمیر ثابت میکنند که هنوز هم برای هنرمندان امکان دسترسی به این فناوری وجود دارد – و آثار هنری واقعاً باورنکردنی و هرگز دیده نشدهاند.