یک راه اندازی جدید و جذاب چاپ سه بعدی از حالت مخفی ظاهر شده است: Freeform.
بدیهی است که دستگاه فعلی می تواند تا پنج کیلوگرم پودر فلز در ساعت (120 کیلوگرم در روز) را به صورت سه بعدی پرینت کند، اما آنها انتظار دارند این میزان را در اجرای آینده به طور چشمگیری افزایش دهند.
Freeform به وضوح یک شرکت برای تماشا است، و من می خواهم در مورد روند آنها اطلاعات بیشتری کسب کنم.
به نظر می‌رسد Freeform با استفاده از یک سیستم تسمه نقاله منحصربه‌فرد که صفحاتی از مواد را از طریق دستگاه حمل می‌کند، راهی برای حل این مشکل پیدا کرده است، جایی که تعداد زیادی لیزر می‌توانند در کار چاپ کار کنند.
Freeform امیدوار است با استفاده از مجموعه‌ای از حسگرهای پیچیده، سیستم‌های بینایی، یادگیری ماشین و موارد دیگر، این مشکل را نیز برطرف کند. ظاهراً آرایه دوربین روی سیستم آنها می تواند 70000 فریم در ثانیه را ثبت کند که برای کنترل بلادرنگ لیزرها استفاده می شود. این می تواند به طور چشمگیری مشکلات را کاهش دهد و کیفیت قطعه را تضمین کند.
شرکت جدید آنها، Freeform، امیدوار است که معادله را تغییر دهد.
با این حال، بدون شک اجرای این پروژه به هزینه هنگفتی نیاز دارد. بر اساس گزارش Crunchbase، این شرکت در حال حاضر 45 میلیون درصد درآمد کسب کرده است. این پول زیادی است، اما من گمان می کنم که آنها برای ادامه کار به مقدار بیشتری نیاز دارند.
چیز دیگری وجود دارد: مقیاس پذیری.
یکی دیگر از مشکلات اصلی پرینت سه بعدی فلزی، عدم قابلیت اطمینان آن است. معمولاً به گروهی از مهندسان گران قیمت نیاز است تا تنظیمات چاپ و کنترل کیفیت را برای هر کار انجام دهند، زیرا مشکلات حرارتی معمولاً هندسه را به هم می زند یا باعث ایجاد نقص در قسمت های جامد چاپ می شود.
اگر همه اینها بلندپروازانه به نظر می رسد، چنین است. ایجاد شرکتی که با موفقیت پرینترهای سه بعدی فلزی در اندازه ساختمان تولید می کند، ظالمانه به نظر می رسد، و با این حال به نظر می رسد تلاش های اولیه آنها امکان موفقیت را ثابت می کند.
طراحی ماشین Freeform ظاهراً کاملاً مقیاس پذیر است، و در حالی که اولین دستگاه آنها از 18 لیزر خیره کننده استفاده می کند، این فقط شروع است. آنها چشم انداز گسترش رویکرد چاپگرهای سه بعدی در اندازه ساختمان را دارند که اساساً به کارخانه های افزودنی تبدیل می شوند و قادر به تولید قطعات فلزی با کیفیت بالا در صورت تقاضا هستند.
از طريق فرم رایگان و بلومبرگ
این شرکت مستقر در لس آنجلس توسط افرادی از SpaceX که از تجهیزات فلزی AM برای تولید اجزای موتور موشک استفاده می کردند، تأسیس شد. در طول تجربه خود در شرکت موشک، آنها چیزهای زیادی در مورد کارهایی که در مورد پرینت سه بعدی فلزی با استفاده از فناوری امروزی کار می کند – و چه چیزی خوب نیست – یاد گرفتند.
در داستانی در بلومبرگ، آنها توضیح می‌دهند که یکی از بزرگترین مسائل در سیستم‌های تولید افزودنی‌های فلزی، گرما است. در حالی که می‌توان با استفاده از لیزرهای بیشتر و افزایش انرژی هر یک، سریع‌تر چاپ کرد، اما این کار باعث می‌شود دستگاه‌ها خیلی داغ شوند و مجبور به خنک شدن شوند. گفته شده است که برخی از سیستم های فلزی تنها در حدود 60٪ مواقع به دلیل نیاز به خنک کننده کار می کنند.