
آزمایشگاه هوایی Otrivin فضایی است که توسط یک سازه چوبی احاطه شده است که دیوارهای آن 12 فتوبیوراکتور را در بر گرفته است. این ظروف شیشه ای با ارتفاع یک متر هستند که حاوی لیتر ریزجلبک های مصنوعی زنده هستند که قادر به جذب CO2 و دفع اکسیژن هستند. با انجام این کار، این جلبک ها زیست توده ایجاد می کنند. این محصول برداشت شده و به فیلامنت بیوپلاستیک، لاستیکی و پرینت سه بعدی تبدیل می شود - بدیهی است که این آخرین نقطه ای است که ما به آن حساس هستیم. روزانه 84 گرم زیست توده تولید می شود - دیوار در واقع 240 گرم CO2 برای 180 گرم اکسیژن آزاد شده جذب می کند.
اگر تابستان امسال در لندن هستید، اکیداً توصیه می کنیم که از آزمایشگاه هوایی Otrivin که توسط ecoLogicStudio و Otrivin راه اندازی شده است دیدن کنید. این نمایشگاهی است که به دنبال تبدیل آلودگی هوا و CO2 به زیست توده است که سپس می تواند برای طراحی اشیا مورد استفاده قرار گیرد. و اگر امروز در مورد آن صحبت می کنیم، به این دلیل است که بخشی از این زیست توده به رشته های چاپ سه بعدی تبدیل می شود که سپس برای تولید انواع اشیاء تزئینی استفاده می شود. هدف هر دو شریک کاهش است تاثیر آلودگی شهری بر سلامت تنفسی و پیشنهاد یک دایره فضیلت تر از طریق ارزیابی مجدد دی اکسید کربن و زباله های ما.