SLA و MSLA: ویژگی های فرآیندهای رزین

پس از این تجزیه و تحلیل، می‌توانیم ایده مناسب‌ترین فناوری پرینت سه بعدی رزین برای قطعات خود را به دست آوریم. اگرچه راه‌حل‌های MSLA هنوز به اندازه SLA دمکراتیک نشده‌اند، اما ثابت کرده‌اند که یک پیشرفت تقریباً بی‌عیب در استریولیتوگرافی سنتی هستند. کاهش زمان ساخت یک مزیت بزرگ در مقایسه با هر روش چاپ سه بعدی دیگر است. همچنین، با ادامه کاهش قیمت ها در طول زمان، چاپگرهای استاندارد SLA ممکن است محبوبیت خود را از دست بدهند.

فناوری استریولیتوگرافی (SLA) از لیزری استفاده می کند که رزین را لایه به لایه در مخزن چاپگر سه بعدی جامد می کند. پس از تکمیل لایه، بستر چاپ دوباره پایین می آید تا فضایی برای لایه بعدی باز شود. این روند تا زمانی که قطعه نهایی به دست آید تکرار می شود. در طرف دیگر ما داریم دستگاه استریولیتوگرافی نقابدار (MSLA) که شکل اصلاح شده چاپ سه بعدی SLA است. اگرچه بر اساس همان اصل نورگیری رزین با استفاده از منبع نور است، روش تا حدودی متفاوت است. به طور خاص، به جای استفاده از پرتو لیزر برای جامد کردن لایه ها، چاپگرهای MSLA از یک منبع نور ماوراء بنفش بزرگتر استفاده می کنند و سپس آن را با یک صفحه نمایش LCD می پوشانند.

اکنون به بررسی وجوه مشترک این دو روش می پردازیم. با تمرکز بر طراحی قطعات و مراحل نورد در اسلایسر، تعدادی پارامتر برای فناوری های SLA و MSLA وجود دارد. به ویژه باید به جهت گیری قطعات توجه ویژه ای داشته باشیم، زیرا زمان چاپ نیز بر اساس ارتفاع قطعه تعیین می شود. از نظر پس پردازش، هر دو روش باید از 3 مرحله معمولی پیروی کنند: تمیز کردن، سخت شدن و تکمیل سطح. در طول فرآیند تمیز کردن، رزین و ساپورت های اضافی با خیساندن قطعه در الکل ایزوپروپیل (IPA) حذف می شوند. در این مرحله باید احتیاط کرد زیرا هر دو فناوری می توانند به سطحی که سازه پشتیبانی به آن متصل است آسیب برساند.

نتیجه

مقایسه سرعت پرینت سه بعدی با فناوری های SLA و MSLA (عکس: Satori)

از سوی دیگر، وضوح افقی در هر فرآیند متفاوت است، حتی اگر ارتفاع لایه در فرآیند MSLA مانند SLA باشد. در دستگاه های SLA، وضوح بر اساس قطر پرتو لیزر است، در حالی که در دستگاه های MSLA، به وضوح صفحه نمایش LCD بستگی دارد. اگرچه امروزه نمایشگرهای 4K با وضوح بالا در دسترس هستند، اما قیمت آنها بسیار بالا است که می تواند مانعی در انتخاب منبع نور باشد. با این حال، فناوری SLA نیز از این نظر یک مزیت دارد. از آنجایی که پرتو لیزر توسط یک آینه تنظیم می شود، هیچ پله ای روی محورهای X/Y وجود ندارد. علاوه بر این، استفاده از نمایشگر مبتنی بر پیکسل به این معنی است که راه حل های MSLA در محورهای X/Y قرار می گیرند، اگرچه شدت اثر به تراکم پیکسلی نمایشگر بستگی دارد.

وقتی در مورد پرینت سه بعدی رزین صحبت می کنیم، فرآیندهای تولید متفاوتی وجود دارد. بسته به منبع نور یا فرآیند انجماد فوتوپلیمر، فناوری هایی مانند SLA، DLP یا MSLA وجود دارد. علاوه بر این، بسیاری از شرکت‌های پیشرو در صنعت نیز در حال توسعه سیستم‌های تولید افزودنی رزین خود هستند، با تغییرات جزئی که به آنها اجازه می‌دهد به عنوان فناوری‌های اختصاصی ثبت شوند. این مورد BCN3D با چاپ سه بعدی VLM، Prodways با MovingLight یا کربن با DLS است. با این حال، امروز می خواهیم روی دو روش خاص تمرکز کنیم: SLA و MSLA. به طور خاص، ما خواهیم فهمید که هر یک از آنها از چه چیزی تشکیل شده است، شباهت های آنها چیست و در نهایت، چگونه با یکدیگر تفاوت دارند.

منتشر شده در اخبار پرینتر و چاپ سه بعدی

• پرینت سه بعدی
• پرینتر سه بعدی
• چاپ سه بعدی
• چاپگر سه بعدی